Beleggers moeten buiten Europa kijken

Afgelopen woensdag kwamen nieuwe cijfers uit over inkoopmanagersindices in de eurozone. Prima cijfers, het gaat weer de goede kant op met zowel de dienstensector als de industrie. De hoofdeconoom van IHS zegt in het rapport van juni dat “de economie van de eurozone groeit op een voor de afgelopen 15 jaar ongekend niveau”.

Auteur: Robbert Manders, marktanalist bij IG

Samengevat: de economische groei van de eurozone en de prijsstijgingen zitten op een hoogtepunt sinds de invoering van de euro. In de rest van de wereld gebeurt ongeveer hetzelfde en daarom houden centrale banken de inflatie scherp in de gaten. De ECB zit anders in de wedstrijd en dat maakt het voor Europeanen aantrekkelijk om over de grens te kijken.
De belangen van de ECB

Terwijl de economie hard groeit zei de ECB slechts twee weken geleden dat bijvoorbeeld de marktrentes te ver stijgen en dat die het herstel kunnen blokkeren. De ECB zegt ook dat het verwacht dat de inflatie wat gaat stijgen, maar in de nabije toekomst onder de 2% blijft. Dat is een opvallende ‘dovish’ opstelling, waarbij de bank kiest voor grote monetaire stimulans en een lage rente.
De ECB heeft als enige mandaat om ‘de inflatie onder maar dichtbij de 2%’ te houden. Formeel moet alles wat de centrale bank doet bijdragen aan dat doel. Zoals inmiddels wel algemeen bekend is, is de inflatiedoelstelling niet het enige doel van de ECB. Dat is namelijk ook om staatsschulden in Europa betaalbaar te houden. Het gaat dan met name om het drukken van de rente met een langere termijn van meer dan 5 jaar voor Zuid-Europese landen.

Er was tijdens de pandemie een groot aanbod van nieuwe euro-staatobligaties dankzij Europese overheden die geld leenden. Netto zijn al deze obligaties gefinancierd door de opkopende ECB.
Er speelt nog wat. De ECB is ook van plan om de inflatiedoelstelling te verhogen van ‘lager dan, maar dichtbij de 2%’ naar 2%. Het is een opvallende stap nadat inflatie van 2017-2019 mooi op 1,5% uitkwam. De motivatie is duidelijk: de huidige doelstelling gaat de komende jaren waarschijnlijk overschreden worden, dus kiest de ECB voor het verhogen van de doelstelling. Het tijdsbestek van de doelstelling (hoelang de inflatie significant boven of onder de 2% mag blijven) is nog niet besloten, maar ik verwacht een zekere tolerantie voor afwijking.

Contrast met andere valuta

Andere centrale banken zijn wat conservatiever van toon. Kijk bijvoorbeeld naar de centrale bank van Noorwegen. De Norges Bank communiceerde recent dat het waarschijnlijk is dat het de rente (die nu nul is) in september een stapje zal verhogen en dat vervolgens elk kwartaal mogelijk een kwartprocentpunt volgt.

Noorwegen is een land met een zeer sterke export van olie, daarom staat de Noorse kroon bekend als olievaluta. Een hogere olieprijs zorgt voor een hogere vraag naar Noorse kronen omdat exporteurs de oliedollars omzetten naar kronen. Hoewel de prijs van Brent vorige week de $75 aantikte, het hoogste punt sinds 2018, en ruim 13,5% boven de slotstand van 2019, is de Noorse kroon sindsdien 3% goedkoper geworden t.o.v. de euro. Dat komt deels doordat de korte rente in Noorwegen sindsdien is gezakt, maar daar staat tegenover dat de stijging van de Europese rente nog verder weg ligt.

Zelfs bij de Federal Reserve zien we een duidelijk signaal dat het de huidige inflatie serieus neemt en vastberaden is om die niet structureel te laten worden. Deze boodschap, in combinatie met de overtuiging van de Fed dat deze inflatie tijdelijk is, geeft veel vertrouwen in het beleid van deze centrale bank. Toch is de dollar 7% gezakt sinds eind 2019. Al gebied eerlijkheid mij wederom te schrijven dat dit ook komt doordat de beleidsrente daar zakte in 2020, terwijl deze in bij de ECB eigenlijk niet meer omlaag kon.

Basisscenario

Mijn basisscenario is dat het verschil tussen de euro en andere valuta over de komende maanden steeds scherper zichtbaar zal worden als andere centrale banken kiezen voor het terugschroeven van opkoopprogramma’s of praten over het verhogen van de rente. Dit doen die centrale banken als antwoord op een stijgende inflatie. De ECB zal zich, zo denk ik, in onnavolgbare bochten blijven wringen om de 10-jaars rente laag te houden. Dit is negatief voor de euro en positief voor andere valuta, zoals het Britse pond, de Amerikaanse dollar of de Noorse kroon.

Beleggers kunnen hierop in spelen door te kijken naar aandelen buiten het eurogebied. Denk aan bijvoorbeeld het VK, Noorwegen, Australië of de VS. Wat ook kan, is valutaposities innemen met de euro als financieringsvaluta (short euro dus).

Lees hier het hele artikel