De Club van Roekeloze beleggers

De coronacrisis heeft een onverwacht neveneffect: veel mensen zijn nu voor het eerst gaan beleggen. Ik had ze graag welkom geheten in onze ‘Club van langetermijnbeleggers’, de club van mensen die geduldig en op den duur winstgevend beleggen. Maar toen ik las over hun speculatieve beleggingsgedrag, denk ik dat sommigen van hen meer thuishoren bij de nieuwe ‘Club van roekeloze beleggers’, de onlangs opgerichte club voor adrenalinezoekers.

Auteur: Martijn Rozemuller, VanEck

Kwamen ze af op de gekelderde aandelenkoersen? Waren ze tot het besef gekomen dat de rentes nog heel lang laag zouden blijven? Zaten ze zich thuis op de bank te vervelen tijdens de lockdown en waren ze op zoek naar een spannend tijdverdrijf? Wat er ook achter zit, feit is dat er in Europa tijdens de coronacrisis veel nieuwe particuliere beleggers zijn bijgekomen. De ESMA (European Securities and Markets Authority), een EU-toezichthouder, uitte op 6 mei in een openbare stellingname haar zorgen over deze ontwikkeling en waarschuwde beleggers dat beleggen risicovol kan zijn en riep bedrijven op om verantwoord zaken te doen.

Beleggen stimuleren

Eigenlijk zou ik heel blij moeten zijn met deze nieuwe beleggers, want als zelfbenoemde beleggingsevangelist zie ik het als een van mijn missies om mensen over te halen om te gaan beleggen. Als je kiest voor een geduldige beleggingsbenadering, kun je je kapitaal laten groeien, een buffer voor de toekomst opbouwen en de economie voorzien van investeringskapitaal waarmee werk en welvaart kunnen worden gecreëerd. In afbeelding 1 ziet u dat er voor mij nog veel evangelisatiewerk te doen is, want in de meeste Europese landen houdt slechts een minderheid van de huishoudens zich bezig met beleggen. Laten we de nieuwe beleggers die we in 2020 in onze kringen mochten verwelkomen, eens nader onder loep nemen.

Ten eerste zijn het er heel erg veel. Volgens de Autorité des Marchés Financiers (AMF), de Franse toezichthouder op de financiële markten, nam alleen al in Frankrijk het aantal aandelenbeleggers toe met 150.000. ABN AMRO liet weten dat in de eerste vijf maanden van 2020 driemaal zoveel mensen een beleggingsrekening openden dan in dezelfde periode vorig jaar.

Ten tweede zijn ze relatief jong. De gemiddelde belegger is tussen de 50 en 60 jaar oud is (55 jaar om precies te zijn). Maar de nieuwe beleggers van 2020 zijn veel jonger. Volgens BinckBank is 45% van de nieuwe beleggers tussen de 20 en 39 jaar oud. In andere landen zien we een vergelijkbaar beeld. Zo zijn volgens de AMF de nieuwe beleggers van 2020 gemiddeld 10 tot 15 jaar jonger dan de reguliere groep beleggers.

Ten derde, zijn de nieuwe beleggers voornamelijk mannen. Net als de bestaande beleggerspopulatie is slechts 20% tot 25% van de nieuwkomers vrouw.

Beleggen voor de kick?

BaFin, de Duitse toezichthouder voor de financiële markten, werpt enig licht op het gedrag van de nieuwe beleggers, en bevestigt mijn bange vermoeden: we hebben hier deels te maken met mensen die op zoek zijn naar afleiding en niet met serieuze langetermijnbeleggers. Volgens een recente publicatie kochten Duitse retailbeleggers tijdens de coronacrisis vooral de volgende beleggingen:

Aandelen uit de Duitse DAX 30. Ik heb de ervaring dat sommige beleggers zich alleen richten op de bekende namen. Vaak kopen ze aandelen waarvan de koers kort daarvoor is gekelderd, zoals Wirecard. Gegevens van BinckBank over Nederland lijken dit beeld te bevestigen: tijdens de coronacrisis waren vooral aandelen van Royal Dutch Shell, fitnessketen Basic-Fit en Air France KLM populair, stuk voor stuk aandelen die tijdens de crisis hard onderuit waren gegaan. Dergelijke geconcentreerde beleggingen zijn echter risicovol. Net als gokken op paarden. Cijfers van de AMF laten zien dat de wekelijkse aandelenaankopen zijn verviervoudigd ten opzichte van 2019, maar ook dat de verkopen zich meer dan verdubbelden. Dit wijst erop dat veel beleggers de aandelen slechts zeer korte tijd aanhouden. Dit doet me denken aan een beroemd citaat van Warren Buffett: “Iemand die actief op de beurs handelt een belegger noemen, is net zoiets als iemand die veel korte affaires heeft een romanticus noemen”

.
ETFs. Dit kan ik alleen maar toejuichen, met name wanneer de ETFs worden gekocht als langetermijnbelegging na een zorgvuldige afweging van risico’s en mogelijke rendementen.

CFD’s (certificates for difference). Toen ik dit las, viel ik zowat van mijn stoel. CFD’s zijn, zoals u misschien wel weet, uiterst speculatieve producten, waarbij wordt gegokt op het stijgen of dalen van effecten. CFD’s zijn de casino’s van de beleggerswereld met astronomische hefbomen tot wel een factor 500! Volgens de AMF verliest 89% van de CFD-beleggers geld over een periode van vier jaar. Het gemiddelde verlies bedraagt € 10.877. Het is niet voor niets dat Franse retailbeleggers zijn uitgesloten van beleggen in CFD’s. In andere Europese landen is de marketing ervan aan banden gelegd.

Bij welke club kun je je het beste aanmelden?

Mocht u een lid van de ‘Club van roekeloze beleggers’ kennen of ontmoeten, vertel hem of haar dan over onze ‘Club van langetermijnbeleggers’. Dat is een selectere club van mensen die beleggen voor de lange termijn, mensen die hun portefeuilles spreiden over meerdere beleggingscategorieën, bedrijven, landen en regio’s, mensen die kostenbewust zijn, mensen die het belang van geduld inzien. Het is een club waar iedereen welkom is, ook Groucho Marx, als hij nog zou leven en bereid zou zijn om tegen zijn eigen regel te zondigen. De aanmeldingsprocedure voor deze club neemt echter veel meer tijd in beslag…

Lees hier het hele artikel