De Fed draait om het échte probleem heen

Toen Bayern München onlangs Barcelona met 8-2 versloeg, was het in de 85e minuut, bij de stand van 7-2, al voor alles en iedereen duidelijk dat de Duitsers naar de halve finale zouden gaan. Toen de scheidsrechter floot voor het einde van de wedstrijd, werd dat ook formeel een feit.

Auteur: Edin Mujagić, OHV Vermogensbeheer

Iets soortgelijks gebeurde onlangs in de wereld van de centrale banken. In de Verenigde Staten kondigde de Fed, de Amerikaanse centrale bank, aan dat die, na haar modus operandi tegen het licht gehouden te hebben, voortaan gaat streven naar meer inflatie dan voorheen.

Inflatie

De bank wil gemiddeld genomen over een zekere periode (die ze niet nader specificeerde, dus dat kan van alles zijn!) de prijzen elk jaar met 2% zien stijgen. Omdat het om het gemiddelde gaat, betekent dat dat als de inflatie in één of meerdere jaren tekort schiet en, zeg, op 1% uitkomt, de bank de prijsstijgingen van 3 of 4% gedurende enkele jaren door de vingers zal zien. Daarmee is dat wat we al vermoedden, ook officieel beleid geworden.

Die draai is zo groot dat het het einde van een tijdperk markeert. Eind jaren zeventig maakten de centrale banken ook al een draai. Alles moest er gedaan worden om de inflatie omláág te krijgen. Kleine veertig jaar later moet álles en meer dan dat gedaan worden om de inflatie omhóóg te krikken.

Lachwekkend

De rechtvaardiging voor die draai is op zijn minst lachwekkend te noemen. De bank zegt op die manier de economie sneller te kunnen laten groeien en de middenklasse en de armen eindelijk te laten profiteren van de stijgende welvaart in het land.

Dat is een lachwekkende redenering omdat de historie ons leert dat hogere inflatie juist de middenklasse en de armen in een samenleving het hardst raakt. Bij zo’n hoge inflatie is de kans ook groot dat de loonstijgingen lager zullen uitvallen. De koopkracht daalt dan en dat is eerder wind tegen voor de groei dan wind in de rug.

Schuldenprobleem

Bij mij kwam het allemaal over als de Fed die zich in allerlei bochten ging wringen om maar niet te hoeven zeggen waar het écht om gaat: het enorme en groeiende schuldenprobleem op te lossen via hogere inflatie in plaats van de broekriem aan te halen.

De voormalige Amerikaanse president Ronald Reagan omschreef inflatie ooit als ’net zo gewelddadig als een dief, net zo angstaanjagend als een overvaller en net zo dodelijk als een huurmoordenaar’. Het is die dief, overvaller en huurmoordenaar die de Fed dus nu uitnodigt de helpende hand te bieden. Ik zou zeggen: hoop dat het meevalt, maar bereid je voor dat het zal tegenvallen.

Lees hier het hele artikel