Goud door 2000 dollar is een waarschuwing

Wat zegt de snelle stijging van de goudprijs? Misschien wel dat beleggers minder vertrouwen hebben in het beleid van centrale banken.

Auteur: Edin Mujagić, hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer

Als een warm mes door de boter. Zo makkelijk ging de goudprijs door het oude record van iets boven 1900 dollar per troy ounce om net zo makkelijk boven de 2000 te klimmen richting 2100 dollar. Het zou mij niet verbazen als de stijging van de goudprijs de komende maanden per saldo doorzet. De omstandigheden zijn zelden zo gunstig voor de prijs van edelmetalen.

De centrale banken voeren niet alleen een zeer, zeer ruim monetair beleid, maar gaan daarmee nog heel lang door, óók als de economische situatie normaliseert.

Rekbaar begrip

Financiële stabiliteit is cruciaal voor de economische ontwikkeling en door het zeer ruime monetair beleid zijn markten en economie verslaafd is geraakt aan dat beleid.

Er is dus niet veel voor nodig om die stabiliteit in gevaar te brengen, dus renteverhogingen zijn ook lang nadat de coronacrisis achter de rug is, niet snel te verwachten.

Ook als de inflatie stijgt. De centrale banken sorteren daar nu al op voor door keer op keer aan te geven dat ze een tijdlang hoger dan gestreefde inflatie te zullen gedogen. Tijdelijk is bij centrale bankiers overigens een bijzonder rekbaar begrip.

Aantasten kredietwaardigheid

Sterker nog, centrale banken, zoals de Fed, roepen tegenwoordig overheden op begrotingstekorten op te laten lopen, ook al zijn die al zeer hoog. Er was eens een tijd dat dat erger was dan vloeken in de kerk.

De impliciete boodschap is dat de Fed en andere vakbroeders het uitgeven van nog meer geld dat de overheden niet hebben, zullen financieren. De begrotingstekorten/staatsschulden blijven dus hoog, wat kredietwaardigheid van AAA-overheden kan aantasten.

Onlangs heeft Fitch Ratings bijvoorbeeld de vooruitzichten voor de Amerikaanse kredietwaardigheid verlaagd van stabiel naar negatief.

Ander perspectief

De geopolitieke situatie is ook niet bepaald geruststellend te noemen en de spanningen lijken eerder toe dan af te nemen. Intern is de politieke onzekerheid ook groot, kijk maar naar de Verenigde Staten.

Naast als belegger en macro-econoom, kijk ik als monetair econoom met liefde voor (monetaire) historie, naar de goudprijsstijging ook vanuit een ander perspectief.

Ik zie goudprijs niet alleen als een barometer voor de mate van de angst voor inflatie op termijn, maar ook als de kanarie in de kolenmijn met betrekking tot het vertrouwen in de centrale banken en het geldstelsel.

Geen toeval

Bij de ontwikkeling van de goudprijs sinds eind jaren 60 valt op dat de goudprijs ruwweg tussen 1980 en 2005 niet veel deed. De prijs was niet weg te krijgen van 400 dollar.

In 2005 begon de prijs op te lopen en dat is alleen maar harder gegaan. Het is geen toeval dat dit de periode is waarin centrale banken overgingen tot het verlagen van rentes naar 0% of eronder.

Plus het op grote schaal opkopen van obligaties en centrale banken geven sindsdien ook aan een hogere dan nagestreefde inflatie te zullen tolereren. De kans is groot dat de oplopende goudprijs deels laat zien dat het vertrouwen in de centrale banken afbrokkelt.

Correctie mogelijk

Als dat inderdaad het geval is en als u bedenkt dat centrale banken hele andere prioriteiten hebben dan vroeger, dan vereist dat een goede evaluatie van uw beleggingsstrategie op  langere termijn en aandacht voor de tactische assetallocatie.

En als ik als belegger én liefhebber van historie naar de goudmarkt kijk: in 2011 begon de goudprijs het jaar op circa 1400 dollar om in de zomer iets boven 1900 dollar uit te steken.

Daarna zakte de prijs naar bijna 1000. Ook al heeft goud het tij mee, vergeet niet dat een stevige correctie niet ver weg hoeft te zijn, zeker gezien de snelheid van de recente stijging.

Lees hier het hele artikel