Inflatie verslaan vereist meer van de Fed en de ECB

Uit de notulen van de meest recente vergadering van het rentecomité van de Fed, bleek dat vrijwel alle leden achter de renteverhoging van 25 basispunten staan.

Auteur: Edin Mujagić, hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer

Maar vrijwel iedereen betekent niet dat er leden waren die de rente ongewijzigd wilden houden. Nee, het betekent dat er ook een groep was die voor een fermere stap, van 50 basispunten, gepleit hebben.

De bank en de markt zitten nu min of meer op dezelfde lijn wat betreft de vooruitzichten voor dit jaar; namelijk rente optrekken tot circa 5,25% en het daar vervolgens een lange tijd op houden. Net zo lang totdat de inflatie terug in het hok is.

Dat zal ergens eind 2024 en begin 2025 gebeuren, verwachten Amerikaanse centrale bankiers. Om daar te geraken, zal de economische groei tot die tijd laag zijn en de werkloosheid zal klimmen van 3,4% naar 4,6%.

“Beleggers moeten er rekening mee houden dat de inflatie langer te hoog zal blijven”

Twee onderzoekers bij de regionale centrale bank in Cleveland vroegen zich af hoe waarschijnlijk zo’n scenario van lage groei, maar geen recessie is, een naar alle maatstaven beperkte stijging van de werkloosheid en inflatie die terugkeert naar 2% binnen een redelijk acceptabele termijn.

Hun antwoord is ‘niet bepaald waarschijnlijk’. Als ze in hun model van de Amerikaanse economie de werkloosheid laten oplopen naar 4,6%, dan zien ze dat in het vakje waar het inflatiecijfer in te vinden is, niet ongeveer 2% inflatie te zien is, maar om en nabij 3%.

Veel lager dan op het moment maar nog steeds aanzienlijk boven het niveau dat de Fed verstaat onder prijsstabiliteit. Om de geldontwaarding te drukken naar 2%, moet de werkloosheid volgens die onderzoekers naar ruim 7% oplopen, ruim het dubbele van nu.

Aangezien een verdubbeling van de werkloosheid – iets wat vrijwel zeker gepaard zou gaan met een recessie – niet iets is waar de Fed verantwoordelijk voor wil zijn, maar 3% inflatie nog wel uit te leggen zou zijn door te verwijzen naar allerlei externe factoren, is de kans groot dat de bank voor zo’n scenario zal kiezen.

Het gevolg is wel dat beleggers er rekening mee moeten houden dat de inflatie langer – ik denk nog jaren – te hoog zal blijven.

In Atlanta houden de plaatselijke economen een model bij dat ons vertelt hoe hoog de Fed-rente moet zijn om de inflatie op redelijk korte termijn naar 2% te drukken.

In de loop der tijd zijn er allerlei stelregels om dat uit te rekenen opgesteld en herijkt. Die stelregels geven aan dat het rentecomité van de bank in Washington de rente ergens tussen 6,2 en 7,5% moet brengen wil het de inflatie naar 2% drukken en houden.

Als we ons beperken tot de ondergrens van die range, dan zien we dat zelfs die bijna een vol procentpunt hoger ligt dan het niveau waar de Fed op mikt in de huidige renteverhogingencyclus.

Tot slot biedt de geschiedenis – de trouwe lezer weer dat ik een geschiedenis fan ben – een soort third opinion. Monetaire historie leert ons namelijk dat als inflatie eenmaal uit de hand is gelopen, het vrij lang duurt voordat die terug in het hok is. Hoe lang?

Op basis van het verleden valt uit te rekenen dat als de geldontwaarding in de VS 8% aantikt, het gemiddeld elf jaar duurt voordat de inflatie terugvalt naar 3%. Als we aannemen dat een deel van de recente hoge inflatie in de VS door tijdelijke factoren kwam, dan nog vertelt de historie ons dat de kans groot is dat het enkele jaren zal vergen voordat de inflatie naar het gewenste niveau terug is gezakt.

Met het bovenstaande in het achterhoofd (namelijk de Fed die niet ver genoeg lijkt te gaan met het verhogen van de rente en de rekensommetjes van de onderzoekers bij de Cleveland Fed), zou ik zeggen dat er veel is dat erop wijst dat dit decennium het inflatie-decennium zal zijn.

Lees hier het hele artikel