Is het een vogel, is het een vliegtuig? Nee, het is Invoerrechten-man!

Is het een vogel, is het een vliegtuig? Nee, het is Invoerrechten-man!

President Trump had dit keer voor de verandering een goede G20-top. Hij zag in Buenos Aires af van het gebruikelijke belasteren van politieke tegenstanders en het beledigen van bondgenoten.

Grove blunders bleven uit. Trump leek ook in de confrontatie met China als eerste te knipperen. Zijn dreigement om invoerrechten op Chinese goederen ter waarde van USD 250 miljard per de jaarwisseling te verhogen van 10% naar 25% voert hij voorlopig niet uit. In de handelsoorlog is nu sprake van een wapenstilstand van 90 dagen. Daarop reageerde de Amerikaanse aandelenmarkt positief, wat ongetwijfeld de bedoeling van Trump was. De vreugde was echter van korte duur.

Op 4 december twitterde Trump dat hij “een Invoerrechten Man” was. Dit verontrustte markten ernstig. En op 6 december was het hek van de dam. De Canadese autoriteiten arresteerden op verzoek van de Verenigde Staten de CFO van de Chinese telecomgigant Huawei, in verband van mogelijke schending van de Amerikaanse sancties tegen Iran. Dat laatste is tot dusver aanleiding geweest voor zware boetes, niet voor arrestaties. Het Amerikaanse optreden kan daarom gemakkelijk geïnterpreteerd worden als een escalatie. Leidt de handelsoorlog nu ook al tot het nemen van gijzelaars?

Wat de markt negeerde waren de tweets waarin Trump zinspeelde op de mogelijkheid de negentig dagen termijn te verlengen en waarin hij verzekerde dat de Amerikaanse hoofdonderhandelaar en havik Robert Lighthizer nauw zou samenwerken met onder andere minister van Financiën Steve Mnuchin en adviseur Larry Kudlow. Laatstgenoemden staan een veel pragmatischer houding ten opzichte van China voor. De Amerikaanse China-strategie blijft al met al onduidelijk. In negentig dagen een alomvattend akkoord sluiten lijkt mij uitgesloten, nu al beginnen over uitstel toont realiteitsbesef en verkleint wat mij betreft de kans dat het daadwerkelijk tot die 25% invoerrechten komt. De schade van de handelsoorlog blijft hierdoor beperkt.

De Amerikaanse economie blijft zich vooralsnog positief ontwikkelen al zal het effect van de belastingverlaging nu gaan wegebben. Maar omdat dit een jaar voor het verkiezingsjaar 2020 is, ligt verdere stimulans via de Amerikaanse begroting voor de hand. De Chinese autoriteiten op hun beurt zullen niet toestaan dat de economie te sterk afzwakt. De Europese economie heeft een dipje, die deels te maken heeft met de vermoedelijk tijdelijke problemen in de Duitse autosector. De Italiaanse regering maakt inmiddels terugtrekkende bewegingen in het begrotingsconflict met de Europese Unie. De politieke chaos in Groot-Brittannië lijkt met de dag groter te worden, maar interessant genoeg is kans op een ontwrichtende harde Brexit juist gedaald. Als noodremprocedure kan de Britse regering nog altijd eenzijdig besluiten gewoon lid te blijven van de EU door het inroepen van artikel 50 van het Verdrag van Lissabon te herroepen. Het dreigement “anders blijven we gewoon lid” kan ook een rol spelen een meerderheid van het Lagerhuis te bewegen met een ordelijke Brexit per 29 maart 2019 in te stemmen. Economisch gezien verandert er dan weinig.

Voor de kortere termijn moeten we wat mij betreft de risico’s voor de economische groei niet overdrijven. De vooruitzichten voor wereldwijde aandelen zijn daarom vanaf deze niveaus wat mij betreft gunstig.

Deze column van Léon Cornelissen (Chief Economist Investments bij Robeco) werd eerder gepubliceerd in Cash magazine

Lees hier het hele artikel