Andrea Siviero (Ethenea): ‘Diepe recessie beperkt’

De risico’s op een diepere recessie zijn beperkt omdat de arbeidsmarkten solide blijven, de balansen van consumenten en bedrijven gezond zijn, de banken er veel beter voor staan dan na de wereldwijde financiële crisis, en de centrale banken voorzichtig zullen zijn in hun verkrappingstraject om een scherpe inkrimping van de economische activiteit te voorkomen. De Visie van Andrea Siviero, strateeg bij Ethenea.

De mondiale economische activiteit vertraagt over een brede linie en de prijsdruk breidt zich uit van de nominale tot de kerninflatie. Hoge inflatie, een strenger beleid en grote onzekerheid schaden de economische vooruitzichten.

De groeiprognoses voor de wereldeconomie zijn meermaals naar beneden bijgesteld, terwijl de inflatieverwachtingen zijn gestegen. Het IMF verwacht een wereldwijde groei van 3,2% voor 2022 en 2,7% voor 2023 en waarschuwt voor een dreigend recessierisico. Verdere verlagingen zijn mogelijk. De inflatie zal langer hoog blijven (8,8% in 2022) en daarna weer dalen tot 6,5% in 2023.

De wereldeconomie maakt zeer onzekere tijden door en de economische projecties zijn uiterst ingewikkeld. De vooruitzichten voor 2023 zullen grotendeels afhangen van de inflatieontwikkeling, de veerkracht van de economieën en de wijze waarop de autoriteiten hun macro-economische beleidsmix zullen beheren.

Hoge prijsdruk

Een verhoogde prijsdruk blijft de ernstigste bedreiging voor de wereldeconomie. De wereldwijde algemene inflatie zal waarschijnlijk een piek bereiken, maar de inflatie raakt verankerd doordat de prijzen van diensten, huren en lonen mogelijk verder stijgen en langer dan verwacht hoog blijven.

Verscheidene centrale banken kondigden een vertraging van hun verstrakkingstraject aan of gingen reeds over op een gematigder verstrakkingstempo om eerst het volledige effect van de tot dusver genomen maatregelen te kunnen waarnemen. Het monetaire beleid moet zijn koers aanhouden om de prijsstabiliteit te herstellen en te voorkomen dat de verwachting van een hogere inflatie in de toekomst wordt aangewakkerd. Het begrotingsbeleid moet verlichting brengen om het effect van de hogere energieprijzen op te vangen, maar mag de monetaire verstrakking niet tegengaan en moet gericht zijn op een geleidelijke vermindering van de schuldenlast. De risico’s van beleidsfouten zijn echter sterk toegenomen. De beleidsmakers worden geconfronteerd met het risico te veel of te weinig te doen. Te strenge bezuinigingen zouden de wereldeconomie in een zware recessie kunnen storten of een financiële crisis kunnen veroorzaken, terwijl een te grote soepelheid zou leiden tot een verankering van de inflatieverwachtingen en hogere kosten om de inflatie onder controle te krijgen. De centrale banken zullen voorzichtig zijn om een recessie te vermijden, maar naar verwachting zullen ze zich aan de kant van het te strenge beleid scharen.

Zorgen

Ook zorgen over de financiële stabiliteit kunnen de beleidsbeslissingen beïnvloeden. Jaren van extreem lage rente hebben ertoe geleid dat in de meest risicovolle delen van het systeem naar rendement wordt gezocht en dat gebruik wordt gemaakt van hefboomfinanciering om het rendement te verhogen. Een snelle en krachtige verstrakking van het beleid stelt de markten bloot aan grote risico’s voor de financiële stabiliteit. Een groot ongeluk met de financiële stabiliteit zou de centrale banken tot een vroegtijdige beleidsombuiging kunnen dwingen, maar een dergelijke gebeurtenis zou verre van positief zijn voor de wereldeconomie.

Aangezien het monetaire beleid met vertraging werkt, zullen we het volledige effect van de agressieve versnelling van het monetaire beleid in de komende kwartalen zien. De mondiale groei zal in 2023 blijven vertragen als gevolg van de hoge inflatie, het strakke economische beleid en de onzekerheid. Vanwege de gesynchroniseerde wereldwijde vertraging, de hoge schuldenlast en het strakke beleid is het moeilijk te zien waar de impuls voor een krachtig herstel vandaan zal komen.

Lees hier het hele artikel