Met twee maten meten

Er zijn diverse initiatieven om spaarders aan te zetten hun spaargelden uit te zetten bij banken over de grens. Vaak gaat het dan om de kleinste banken in andere Europese landen. Banken waar een hoger risico aan kleeft.

Dit is dan ook de reden dat het logisch is dat ze meer rente betalen. Normaal gesproken lopen beleggers zelf het risico op wanbetaling. Maar particulieren worden verleid onder het mom dat hun spaargeld veilig is vanwege het depositogarantiestelsel.

Hiertoe worden ze aangezet tot het nemen van meer risico. Particulieren worden middels het depositogarantiestelsel nu aangespoord tot iets wat feitelijk beleggen is, maar wat men sparen noemt.

Depositogarantiestelsel verhoogd in 2008

Het depositogarantiestelsel is een regeling dat spaarders tot 100.000 hun gelden terug kunnen krijgen, als de bank failliet gaat.

Deze regeling gold ooit tot 40.000 euro. In 2008 is deze bescherming tijdelijk verhoogd.

Dit omdat er in sommige landen een bankrun ontstond en het risico groot was dat banken omvielen.

Ook in Nederland hebben we gevallen gekend van banken, die het moeilijk hadden.

Tegenwoordig zwemmen banken in het geld, dit is één van de redenen waarom de spaarrente op nul staat. De uitbreiding van de regeling is niet meer nodig. En nu wordt de regeling commercieel gebruikt om particulieren aan te zetten tot het nemen van meer risico onder het mom dat er toch een garantie op zit.

Oneerlijke concurrentie

Sparen met lange looptijden tot wel 5 jaar is geen sparen, maar beleggen. En beleggers weten dat risico en rendement hand in hand gaan. En dat dit één van de redenen is waarom een belegger spreiding moet aanbrengen in zijn beleggingsportefeuille.

Pas dan kan een belegger ook het risico opzoeken en bijvoorbeeld obligaties met meer rente dan de geboden spaartarieven kopen. Nu kunnen deze banken namelijk onder het mom van de garantie een lagere rente betalen dan gebruikelijk zou zijn zonder deze garantie.

Verhoging depositogarantiestelsel heeft zijn beste tijd gehad

Door het gebruik van deze regeling kunnen deze kleine buitenlandse banken een lagere rente betalen dan correspondeert met hun risicoprofiel. Anderzijds worden Nederlandse particulieren aangespoord hun gelden te beleggen bij buitenlandse banken waar ze nooit eerder van gehoord hebben. Met andere woorden onder het mom van garantie gaan ze meer risico nemen.

Dit was toch juist iets, wat we na het Icesave drama wilden voorkomen. Iedere tijd heeft zijn eigen maatregelen nodig. Banken hebben nu genoeg liquide middelen. De verhoging van het depositogarantiestelsel past niet langer in het huidig tijdsbeeld.

Lees hier het hele artikel