De meest krankzinnige gebeurtenissen van 2016

Het meest krankzinnige, want een voorbeeld van ‘know unknown’, is de onverwachte verkiezingszege van Donald Trump. Niemand verwachtte het, hij zelf nog het minst, maar hij wordt het wel: de 45e president van de Verenigde Staten. Daaraan vooraf ging vóór de zomer een andere totaal onverwachte gebeurtenis: een meerderheid van de Britten besloot bij een referendum dat Groot-Brittannië de Europese Unie moet verlaten.

Sinds Trump en Brexit ligt ‘populisme’ ons ter verklaring van deze onverwachte gebeurtenissen in de mond bestorven. Een zege van Geert Wilders bij de Nederlandse parlementsverkiezingen wordt niet meer uitgesloten; sterker nog, zijn aanhang kom er nu zowel bij peilingen als op sociale media als Twitter open voor uit dat de ‘grote verandering’ aanstaande is.

Ook elders in Europa – zoals Italië, Griekenland, Frankrijk en Duitsland – wordt de stem van de zwijgende ‘meerderheid’ luid en duidelijk gehoord.

Een jonge medewerker van Fondsnieuws vat deze tijd als volgt simpel samen: Je moet geen kranten meer lezen, want daar wordt je dom van. Daar staat namelijk zelden in wat alle andere, niet kranten-lezende mensen al weten, de revolte is daar.

Men oogste een revolutie en kreeg een paleis

Over revoluties gesproken, wat dacht u van Robeco: ze oogsten een revolutie en kregen een paleis. De top van het bedrijf, dat onder Roderick Munsters een prachtig track record opbouwde van forse instroom en herkenbare beleggingsstrategieën en mooie productinnovaties, werd geslachtofferd.

De Japanse eigenaar Orix knipte het geïntegreerde bedrijf op en maakte er een holding van. Er kwam een nieuwe topman, de Brit David Steyn, die werd wel door de Japanners, maar niet door de Rotterdammers geaccepteerd.

Resultaat: Steyn exit. De nieuwe man in het nieuwe paleis aan De Blaak is Gilbert van Hasselt, die eerder voor ING Investment Management werkte en bij JPMorgan in Japan heeft geleerd hoe met Japanners om te gaan.

Roderick Munsters, die voor de zomer een goed heenkomen vond in Parijs bij Edmond de Rothschild Asset Management gaf in december zijn functie als topman van de vermogensbeheertak op. Privé-omstandigheden, werd er bij gezegd.

Onderwijl dendert de trein van de vooruitgang onverminderd door: verzekeraar NN wil Delta Lloyd inlijven, waardoor ook twee asset managers tot een huwelijk worden gedwongen; ook kan het zijn dat Delta Lloyd AM opgaat in NN IP. Consolidatie is ook het refrein in de rest van de sector: het Amerikaanse Columbia ging samen met Threadneedle, Janus en Henderson stapten in één bootje en Amundi lijft het Italiaanse-Amerikaanse Pioneer in.

Bij vermogensbeheerders is het nauwelijks anders: Optimix verkocht zichzelf aan het Zweedse Handelsbanken en de Nordea AG heeft, via minister en grootaandeelhouder Dijsselbloem (foto), ABN Amro om de hand gevraagd.

Vertrouwenscrisis

Over Dijsselbloem gesproken: hij legde de schuld voor de vertrouwenscrsisis van dit moment bij de bankensector die de kredietcrisis van 2008 zou hebben veroorzaakt. Daarover was veel verontwaardiging, zoals ook bleek uit de vele reacties op het interview in het FD. De bewindsman vergat voor het gemak dat overheid en monetaire autoriteiten al sinds de jaren negentig een beleid van deregulering en monetaire verruiming hebben ingezet, die beslist ook aan de excessen van 2008 en eerder hebben bijgedragen.

Dit kabinet, zo valt in vele opinies en kolommen te lezen, zal niet herinnerd worden om zijn ‘schone’ wet- en regelgeving: op de valreep van het jaar werd de wet tot opheffing van de pensioen-BV ingetrokken, of op zijn minst uitgesteld, terwijl de vermaledijde Wet Deregulering Arbeidsrelaties veel ZZP’ers de facto werkeloos heeft gemaakt.

Lees hier het hele artikel