'Long-short nu beste strategie voor belegger in China'

Dat stelt beleggingsspecialist Lan Wang Simond van Pictet Asset Management in bijgevoegd document. 

China was ooit vooral een exporteur van goedkope fabrieksgoederen, maar groeit inmiddels uit tot een centrum van technologische innovatie. De economie wordt aangedreven door een sterke binnenlandse consumptie en Chinese consumenten worden steeds welvarender – en kritischer.

Simond ziet twee sectoren floreren als gevolg van de transformatie in de Chinese economie. De eerste is de vrijetijds- en recreatiesector, die profiteert van de toenemende welvaart van de Chinese consumenten. De asset manager gaat daarom long in bedrijven in deze sector, bijvoorbeeld in de reisbranche en in gaming. 

Ook in de techsector neemt Pictet AM een longpositie in. Terwijl de productie van goedkope kleding en schoenen zich steeds meer verplaatst naar landen zoals Vietnam en Indonesië, is alles in het land op het gebied van automatisering, kunstmatige intelligentie, slimmere apparaten en e-commerce ‘booming’. 

Short

Pictet AM gaat short op sectoren die ontstaan zijn op initiatief van de overheid en afhankelijk zijn van quota’s en niet direct worden beïnvloed door de vraag in de markt. Deze bedrijven zijn kwetsbaar voor beleidsveranderingen van de Chinese overheid en hebben meestal een lage cashflow. 

Ook is Simond sceptisch over bedrijven in de ‘oude economie’: fabrieksgiganten die zich niet aanpassen aan de veranderende vraag en doorgaan met het produceren van lage kwaliteitsgoederen, terwijl die inmiddels op andere plekken goedkoper zijn. 

Gevaren

Hoewel een long-short strategie een hoop risico’s kan minimaliseren, liggen er een aantal gevaren op de loer. Zo kan de gespannen relatie tussen de VS en China escaleren als president Trump zijn plannen om de tariefverhogingen op Chinese importproducten te verhogen naar 45 procent doorvoert. 

Het vermijden van of zelfs short gaan op Chinese bedrijven die veel naar de VS exporteren, zou dan logisch zijn. Toch heeft Pictet AM de hoop dat Trump zal gaan voor een compromis, aangezien een handelsoorlog ook negatieve gevolgen voor de VS zou hebben. 

Een tweede gevaar ligt in de hoge Chinese schuldenlast, met name de private schuld. De totale Chinese schuldenlast bedraagt 250 procent van het BBP, waarvan het grootste deel voor rekening van bedrijven komt. Bij een afremmende economische groei zullen die moeite hebben om hun leningen af te lossen en uiteindelijk van de markt worden gedreven. 

In potentie kan in 2017 veel schuld worden afgelost, wat tot kansen op de Chinese aandelenmarkt zou leiden. Hiervoor moet de overheid wel een deel van de bedrijfsschuld op zich nemen en doorgaan met haar monetaire stimuleringsbeleid, zonder dat het tot inflatieproblemen leidt. Dat is nog een grote uitdaging, aldus Simond.  

 

Lees hier het hele artikel