Na de euforie een lichte kater

De aanvankelijke euforie over de extra stimulering door de ECB verdampte weer binnen 24 uur. Managers van diverse boutiques van BNY Mellon geven hun visie op de vraag of de ammunitie van de ECB op raakt.

De grote verrassing van de ECB was de uitbreiding van het opkoopprogramma naar bedrijfsobligaties. Paul Brain (Newton) ziet de huidige beleidsmaatregelen als het spiegelbeeld van december, toen Draghi de markten teleurstelde. Volgens hem heeft de ECB deze keer boven verwachting geleverd. Markten reageerden zoals verwacht, maar dat duurde nog geen dag. Het langetermijneffect van de negatieve rente en kwantitatieve verruiming verliest zijn stimulerende werking; beleggers raken vermoeid van weer meer van hetzelfde en dat economische groei eigenlijk ver uit het zicht lijkt.

Na enig primair enthousiasme vroeg de markt zich af of dit alles is wat Draghi kan, meent Paul Hatfield (Alcentra) Voor de creditmarkten zou de uitbreiding naar bedrijfsobligaties en de verhoging van het bedrag waarvoor de ECB maandelijks opkoopt, positief moeten zijn. Maar de twijfel slaat toe of Draghi nog wel meer ammunitie ter beschikking heeft.

Wel kan er een positieve uitwerking van de nieuwe targeted longer-term refinancing operations (TLTRO) uitgaan. Volgens Sinead Colton (Mellon Capital) zouden Europese aandelen en bedrijfsobligaties kunnen profiteren van deze maatregelen op de korte tot middellange termijn en zijn ze neutraal voor de euro. Super Mario lijkt pragmatischer te worden en de impact van QE te verdelen over banken en spaarders, door middel van lagere leenkosten en hogere assetprijzen.

Sommige managers, zoals Mark Bogar (The Boston Company Asset Management), geloven dat het streven van de ECB het sentiment op de lange termijn moet versterken. Volgens hem blijft de ECB het risico op deflatie met alle mogelijke middelen bestrijden. Dit zou positief moeten uitpakken voor de Europese economie als de rentetarieven laag blijven.

Peter Hensman (Newton) blijft het moeilijk vinden om de kortetermijngevolgen van de beleidsmaatregelen in te schatten. Op de langere termijn blijft hij de mening toegedaan dat de ECB uit het verkeerde vaatje tapt, om de economie te willen stimuleren met alsmaar goedkopere financiering en stijgende assetprijzen. Markten raken meer en meer verstoorde, wat in toenemende mate zichtbaar is in volatiele en illiquide markten. Een ding is wel duidelijk en dat is dat de ECB en de BoJ de grens bereiken van hun mogelijkheden om de valuta omlaag te pushen. Een onderwogen positie in de euro of de yen, vanuit het idee dat er nog meer vuurkracht vanuit de centrale banken te verwachten valt, lijkt niet gerechtvaardigd.

Lees hier het hele artikel